Zasady Ministranta:

 

Jest Dzieckiem Bożym i stara się czynić dobro, a unikać grzechu.     

Jak Święty Dominik Savio kocha Chrystusa, dlatego jak najczęściej łączy się z Nim poprzez Eucharystię.

Chlubi się krzyżem Pana naszego Jezusa Chrystusa.

Naśladuje Chrystusa, który stał się dla nas posłuszny aż do śmierci.

Wypełnia nakazy Chrystusa: "Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali".

Służąc Bogu przyczynia się do tego, aby liturgia była piękna.

Podczas służby przy ołtarzu zachowuje postawę modlitwy i skupienia.

Kocha Matkę Bożą i z Jej pomocą głosi Królestwo Boże.

Mając czyste serce promieniuje Bożą radością i jest przykładem dla swoich kolegów.

Z miłości ku Bogu i ku bliźnim stara się unikać alkoholu i tytoniu.

Poza zasadami, wg których powinien się stosować w całym swoim życiu, ministrant – i nie tylko, również cała służba liturgiczna – odmawia przed i po Mszy Św. modlitwę.

 

Modlitwa przed Mszą św.

Oto za chwilę przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją, do świętej przystępuję służby, chcę ją dobrze pełnić. Proszę Cię, Panie Jezu, o łaskę skupienia, by myśli moje były przy Tobie, by oczy moje były zwrócone na ołtarz, a serce oddane tylko Tobie. Amen.

 

Modlitwa po Mszy św.

Boże, którego dobroć powołała mnie do Twojej służby, spraw abym uświęcony uczestnictwem w Twych Tajemnicach, przez dzień dzisiejszy i całe me życie szedł tylko drogą zbawienia. Przez Chrystusa, Pana Naszego. Amen.

 

 MINISTRANT – znaczenie słowa

„Ministrare” znaczy "służyć". Służymy Bogu, kiedy przyczyniamy się do tego, aby liturgia była piękna. Słowo "ministrant" wskazuje szczególnie na służbę we Mszy świętej.

 

Ministrant jest pomocnikiem przy sprawowaniu Mszy świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Ministrant usługuje księdzu, gdy przygotowywany jest ołtarz i dary ofiarne potrzebne do ofiary Mszy świętej. Pomaga również po zakończeniu Mszy świętej.

Ministrant jest tym, który niesie znaki. Ministrant niesie pewne określone przedmioty, które dla liturgii mają szczególnie ważne znaczenie. One mają ludziom wierzącym coś przedstawiać i wskazać na inną rzeczywistość.

Ministrant powinien sam być znakiem. Ministrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowane w kościele, jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych. Ministrant przez swoje służenie pokazuje, że "uczestniczyć w liturgii" nie znaczy tak jak w kinie albo przed telewizorem tylko słuchać czy oglądać. "Uczestniczyć w liturgii" to znaczy także współdziałać i współtworzyć ją, czynnie się w niej angażując.

Ministranci i kandydaci ze Szkoły Podstawowej w Jarocinie
Ministranci i kandydaci ze Szkoły Podstawowej w Jarocinie

PATRONI MINISTRANTÓW

Święty Tarsycjusz był młodym chłopcem, gdy podczas krwawego prześladowania rozpoczętego na rozkaz cesarza Decjusza (249-251) nosił Komunię św. uwięzionym za wiarę. Pewnego dnia, gdy szedł z Najświętszym Sakramentem ukrytym na piersiach, pogańscy rówieśnicy zaczęli zachęcać go do wspólnej zabawy. Kiedy Tarsycjusz próbował się od nich oddalić, dogonili go i zaczęli szarpać, chcąc zobaczyć, co przed nimi ukrywa. Broniącego się powalili na ziemię, kopali i obrzucali kamieniami. Zmarł ok. 250 r. w domu na skutek zadanych mu ran. Wspominamy go 15 sierpnia.

 

Święty Stanisław Kostka był synem kasztelana zakroczymskiego Jana Kostki. W wieku 14 lat został wysłany razem z bratem Pawłem na studia do Wiednia. Z zachowanych zeszytów szkolnych wynika, że był pilnym uczniem. Od dzieciństwa głęboko religijny, miłujący cnotę skromności i stroniący od zabaw i rozrywek, podczas studiów doskonalił się duchowo. Tradycja utrzymuje, że w czasie choroby objawiła mu się Matka Boża. Od tego momentu Stanisław dąży do poświęcenia się na służbę Bogu. Napotkał jednak na sprzeciw rodziny, która widziała go raczej na urzędach i godnościach świeckich. W 1567 r. uciekł w przebraniu żebraka do Rzymu, gdzie św. Franciszek Borgiasz przyjął go do nowicjatu jezuitów. Tu Stanisław zyskał sobie opinię świętego młodzieńca. Żył w ustawicznym zjednoczeniu z Bogiem. Jego dewizą był program świętości. Często mówił: „Do wyższych rzeczy jestem stworzony”. W nowicjacie zachorował na malarię. Na krótko przed śmiercią, która nastąpiła 14 VIII 1568 soku, powiedział do zgromadzonych przy jego łóżku zakonników, że widzi Matkę Bożą i aniołów przychodzących po niego. Kanonizował (ogłosił świętym) Stanisława Kostkę papież Benedykt XIII w 1726 r. Świętemu Stanisławowi przypisuje się zwycięstwo odniesione nad Turkami pod Chocimiem (1621 r.). Jego święto obchodzimy 18 września.

 

Święty Jan Berchmans urodził się w Diest (Holandia) w rodzinie średnio zamożnej. Od młodego wieku czuł powołanie do stanu duchownego. Warunki materialne rodziny, a potem śmierć matki utrudniały mu naukę. Dzięki opiece różnych kapłanów i własnej pracy zdobył potrzebne wykształcenie w kolegium jezuitów w Malines (1615). Jan wstąpił do nowicjatu jezuitów, a w względu na jego duże zdolności wysłano go na studia do Rzymu. Tu jednak zapadł na zdrowiu. Odznaczał się wielką pobożnością i szczególnym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu. Był wzorem w zachowaniu reguły zakonnej. Do końca został ministrantem. Zmarł 13 sierpnia 1621. Wspominamy go 22 sierpnia.

 

Święty Alojzy Gonzaga urodził się 9 marca 1568 r. w Castiglione delia Stiviere. Rodzina jego należała do najznakomitszych rodów książęcych i najstarszego syna szykowała do kariery rycerskiej lub dworskiej. W wieku 7 lat, poczuł niechęć do życia świeckiego, a powstało w nim pragnienie służby Bogu. Młody Alojzy wiele godzin spędzał na modlitwie, czytał książki religijne. Zdobywał wiedzę ucząc się pilnie w najlepszych szkołach. Wytrwałością i uporem dążył do realizacji swych zamierzeń. W roku 1585 został przyjęty do nowicjatu jezuitów. Opuszczając dom zrzekł się majątku na korzyść brata. W zakonie odznaczał się wielką gorliwością, a szczególnie umiłowaniem cnoty czystości. Na rok przed święceniami kapłańskimi, posługując ofiarom epidemii, sam się zaraził i zmarł 21 czerwca 1591 r., mając zaledwie 23 lata. Papież Paweł V ogłosił go błogosławionym w 1605 r. W roku 1726 został kanonizowany (ogłoszony świętym) przez papieża Benedykta XIII. Alojzy jest patronem studiującej młodzieży. Wspominamy go 21 czerwca.

 

MINISTRANCI W JAROCINIE

Golec Maksymilian 

Jakub Łyda

Krakowiak Filip

Krasowski Bartłomiej

Krasowski Jakub

Lisowski Jan

Pęk Jakub

Pieróg Rafał

Śnios Karol

 

MINISTRANCI W SZYPERKACH

Brzeziński Łukasz

Czubek Mateusz

Namysło Kamil

Węgliński Paweł

 

MINISTRANCI W WASILACH

Grzegorz Jędrzejowski
Sebastian Jędrzejowski
Mirosław Małek

Szymon Cielepak

Mateusz Szubrycht

Mateusz Siembida

 

MINISTRANCI W NALEPACH

Krzysztof Małys

 

 

Dyżury na Triduum Paschalne
Triduum Paschalne.docx
Microsoft Word Document 12.4 KB
Ewangelia na Wielki Piątek
WIELKI PIĄTEK MĘKI PAŃSKIEJ.docx
Microsoft Word Document 16.7 KB

Dyżury Lektorów w ciągu tygodnia

 


Poniedziałek - Izabela, Zuzanna

 

Wtorek - Magdalena Powęzka


Środa - Magdalena Powęzka


Czwartek - Marzena Tęcza


Piątek - Anna Martyna


Sobota - Kamil Kiełb


Niedziela - Marzena Tęcza, Szymon Krakowiak